A RESTRICTED LOOK AT PSYCHO: ON GAZE AND VOICE OVER
E. Gülay Er Pasin
DOI: https://doi.org/10.17064/iuifd.289364
2016-12-29
İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi | Istanbul University Faculty of Communication Journal
Abstract:Psycho (Alfred Hitchcock, 1960) is of prime importance for the horror genre since Hitchcock places horror in settings of everyday life. It is also important for its narrative structure along with the editing of the shower scene, God’s eye view shots of staircase scenes that limit the view of the audience, the use of voice over for making meaning, altering the identification of the viewer, the psychological aspect and score... The movie has had an unignorable effect on cinema with its sequels, prequel, a documentary about the movie, an avant-garde movie which is a replica, an appropriation of Psycho presented as an art installation, a semibiographic movie on the process of producing the movie, a murder scene that became a cliché as well as borrowings or references in other movies and countless books, reviews and articles about it. Psycho is a favorite subject of the studies which primarily analyze its narrative, film score, and psychoanalysis. This study, choosing a restricted angle, aims to analyze the gaze and voice over with regard to the relationship between characters and places. With this aim the embodied metaphors which are closely linked with ‘the eye’ in the movie are also researched. The look, the gaze and the metaphors of the eye contribute greatly to the aesthetics and psychology of the movie. The use of the gaze and voice over for making meaning to reflect the psychological states of the characters is researched thoroughly. In accordance with this purpose, the techniques and elements which are relevant to this subject are mentioned including mise-en-scéne, cinematography, film setting and decor. Öz Hitchcock bu filmle korkuyu gündelik yaşam mekanlarına taşıdığı için Psycho (1960) korku türü açısından önem arz eder. Aynı zamanda anlatı yapısının yanı sıra duş sahnesinin kurgusu, merdiven sahnelerinin izleyicinin görüşünü kısıtlayan tanrı-gözü açısıyla çekimleri, dışsesin anlam yaratmadaki kullanımı, izleyici özdeşleşmesinin değişimi, psikolojik yönü ve film müziği gibi unsurlar ile de önemli bir yere sahiptir. Film, diğer filmlerdeki alıntılar ve göndermelerin yanısıra devam filmleri, öncesini anlatan bir dizi, hakkındaki bir belgesel, enstalasyon olarak sergilenmiş bir kopya olan temellük bir avangard film, filmin yapım sürecini konu edinen yarı biyografik bir film, cinayet sahnesinin klişe olması, hakkındaki sayısız kitap, inceleme ve makale ile sinema alanında gözardı edilemez bir etkiye sahiptir. Psycho filmi öncelikle anlatı yapısı, film müziği ve psikanaliz gibi konularda inceleyen çalışmalar için elverişli bir filmdir. Bu çalışma, kısıtlı bir tema seçerek, filmde karakterlerin mekanlarla ilişkisiyle bağlantılı olarak bakış ve dış ses kullanımını çözümlemeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla filmdeki ‘göz’ ile yakın ilişkili olan metaforlar da irdelenmiştir. Bakış ve dış sesin karakterlerin psikolojik durumlarını yansıtmak amacıyla anlam yaratmada ne şekilde kullanıldığı irdelenmiştir. Bu amaçla, mizansen, görüntü yönetmenliği, film seti ve dekor gibi unsurları kapsayacak biçimde konuyla bağlantılı kullanılan yöntem ve unsurlara değinilmiştir. Anahtar Kelimeler: Psycho, Bakış, Dış Ses